گل مینا (Daisy)

گل مینا با نام علمی Bellis perennis (مینای معمولی) و همچنین گونه‌های دیگری از خانواده Asteraceae شناخته می‌شود. این گل علفی، چندساله و مقاوم است که گل‌های سفید با مرکز زرد و گاهی صورتی یا قرمز تولید می‌کند. در ایران هم به صورت زینتی در باغچه‌ها و گلدان‌ها کاشته می‌شود.

زمان کاشت بذر

• بهترین زمان کاشت بذر گل مینا:

  • بهار (فروردین–اردیبهشت) یا

  • اوایل پاییز (مهر–آبان).

• بذرها سطحی کاشته می‌شوند چون برای جوانه‌زنی به نور نیاز دارند.

• جوانه‌زنی معمولاً ۱۰ تا ۲۰ روز طول می‌کشد.

روش‌های تکثیر

1. بذر: روش اصلی و ساده.

2. تقسیم بوته: در بهار یا پاییز می‌توان بوته‌های چندساله را تقسیم کرد.

3. قلمه‌گیری: از ساقه‌های سبز (کمتر رایج).

روش‌های آبیاری

• گل مینا به آبیاری منظم و متوسط نیاز دارد.

• خاک باید کمی مرطوب بماند ولی غرقابی نشود.

• در تابستان آبیاری بیشتر (۲ تا ۳ بار در هفته) لازم است.

• در زمستان آبیاری کمتر می‌شود.

شرایط رشد و پراکنش

• گل مینا در آب‌وهوای معتدل و خنک بهترین رشد را دارد.

• به نور کامل خورشید نیازمند است، اما در نیم‌سایه هم قابل پرورش است.

• خاک مناسب: خاک سبک، حاصلخیز و با زهکش خوب.

• در ایران، بیشتر در مناطق معتدل شمالی، تهران، البرز و اصفهان پرورش داده می‌شود.

خواص گل مینا

• در طب سنتی اروپا از گل مینا به عنوان:

  • ضدالتهاب و ضدباکتری

  • کمک به بهبود زخم و کبودی

  • آرام‌بخش ملایم

  • تقویت‌کننده دستگاه گوارش

• دمنوش گل مینا در برخی مناطق برای سردرد و بی‌خوابی مصرف می‌شود.

نماد و سمبل گل مینا

• در فرهنگ‌های مختلف:

  • پاکی، معصومیت و صداقت

  • عشق خالص و وفاداری

  • امید و آغاز تازه (چون در اوایل بهار شکوفا می‌شود).

• در ادبیات فارسی و غربی، گل مینا اغلب نماد سادگی و زیبایی طبیعی است.